Wat vooraf ging...
De laatste jaren stellen wij, als psycholoog en pedagoog, steeds vaker vast dat heel wat veelbelovende jongeren uitvallen in het reguliere onderwijs. Verveling, verzet tegen betutteling en gebrek aan zelfsturing blijken vaak de oorzaken. De meeste hoogbegaafde leerlingen vinden - mits wat extra uitdaging en erkenning - hun plaats wel in ons onderwijs. Voor een aantal echter volstaat die extra uitdaging niet. Zij willen geen extra vak of project, zij willen helemaal niet meer naar school, ze worden er doodongelukkig van.
In ons studiebegeleidingskantoor Pardoes meldden zich ook steeds meer leerlingen aan die niet meer naar school gingen.
Deze ervaringen moedigden ons aan om onze inzichten te bundelen om net deze leerlingen te helpen om een diploma te halen en succesvol door te stoten naar het hoger onderwijs. Op hun niveau, hun tempo, hun manier, zonder extra's, maar met een diepgang die het hen mogelijk maakt om levenslang en levensbreed kennis te verwerven, te benutten en te ontwikkelen.
We bundelden onze inzichten in ons parthenonmodel en ontwierpen een niet-schoolse onderwijssetting, die maatwerk mogelijk maakt. U leest er alles over op de pagina 'visie'.
In ons studiebegeleidingskantoor Pardoes meldden zich ook steeds meer leerlingen aan die niet meer naar school gingen.
- Eén van hen wilde een bisjaar inhalen en legde de derde graad wetenschappen - wiskunde af in één jaar en kon zo nog met zijn cohortejaar starten aan een universitaire opleiding. Hij gaf ondertussen aan dat hij veel beter dan zijn jaargenoten in staat blijkt om grote gehelen te studeren en zelf zijn werk te plannen en te organiseren.
- Eén leerling woonde in een instelling en werd ons na herhaalde definitieve schorsingen via de bijzondere jeugdzorg toegewezen. Hij hervond bij ons zijn wil om zich te bewijzen en moet op dit moment enkel nog zijn examen Engels afleggen om zijn diploma van de derde graad te behalen.
- Eén leerling kampt met ernstige psychische klachten en kan daardoor niet in groep les volgen. Hij werkt in de eerste plaats aan zijn mentaal welbevinden en vordert langzaam, maar zeker, vak per vak, in de richting van een diploma.
- Eén leerling was dusdanig schoolmoe dat hij voor de derde keer op rij een C-attest behaalde in het vierde middelbaar. Het idee dat hij wat ons betreft de tweede graad mocht overslaan en meteen voor een diploma derde graad gaan, trok hem over de streep om zich toch weer in te spannen. Het verbaasde ons in het geheel niet dat dit een opvallend hoogbegaafde leerling bleek te zijn. Waarom is dit kind niet veel eerder geholpen?
- Het laatste jaar stapte ook onze jongste zoon mee in het huisonderwijs. Er was voor hem geen plek op de school van zijn keuze, dus besloot hij via huisonderwijs te werken tot er wel een plek kwam. Na de herfstvakantie stelden we vast dat we voor de helft van de vakken al het volledige handboek van het eerste jaar hadden verwerkt. We bestelden de handboeken van het tweede jaar en besloten via de Centrale Examencommissie het diploma van de eerste graad te halen, zodat hij in september weer kan instromen, maar dan in het derde jaar.
Deze ervaringen moedigden ons aan om onze inzichten te bundelen om net deze leerlingen te helpen om een diploma te halen en succesvol door te stoten naar het hoger onderwijs. Op hun niveau, hun tempo, hun manier, zonder extra's, maar met een diepgang die het hen mogelijk maakt om levenslang en levensbreed kennis te verwerven, te benutten en te ontwikkelen.
We bundelden onze inzichten in ons parthenonmodel en ontwierpen een niet-schoolse onderwijssetting, die maatwerk mogelijk maakt. U leest er alles over op de pagina 'visie'.
Een niet-schoolse school? Hoe ziet dat eruit?
Wij richten ons op leerlingen voor wie de school niet werkt. Vaak schuilt het probleem niet alleen in de lessen, maar ook in de structuur (te veel regeltjes, maar vaak ook veel chaos), de sociale context (geen aansluiting vinden bij anderen, zich niet gekend voelen in hun eigenheid, moeilijk functioneren in ongestructureerde sociale contexten, zoals een speelplaats of een refter, ...), de drukte en de druk, ...
Wij kochten een woning met in de tuin een grote bungalow, ingericht als woning; heerlijk licht, heerlijk stil, heerlijk middenin het groen. Met minimale aanpassingen beschikken we nu over een gemeenschappelijke werkruimte, twee studielokalen waar in afzondering gewerkt kan worden, een keukentje en een badkamer (want, jawel, vieze schooltoiletten is één van de meest genoemde redenen om een hekel te hebben aan school).
Dat we 'op school' wilden wonen, was een heel bewuste keuze. Zowel voor ons eigen welbevinden door een goed evenwicht gezin-werk, als om maximaal beschikbaar te zijn voor leerlingen, bleek dit de beste oplossing. We streven naar een planning waarbij er maximaal 4 leerlingen tegelijk op school aanwezig zijn, zodat we ieder van hen onze volledige aandacht kunnen geven.
Officieel begint onze schooldag om 8u30 en eindigt die om 17 uur. Maar niemand hoeft gedurende de hele tijd aanwezig te zijn. Moeten er eerst broers of zussen worden weggebracht? Dan kom je iets later. Is de bus om 8u15 aan onze halte? Dan kom je toch gewoon binnen! Heb je nood aan pauze? Dan stoppen we even! Zit je graag buiten om een schema te maken of na te denken over een vraagstuk? Zoek een plekje in de tuin!
We willen ook dat iedere leerling zich echt thuis voelt. Heb je een restje pasta bij van de vorige avond? Opwarmen in de microgolf! Nood aan een kop koffie? Koffie zetten! Even met mama bellen om te vragen of ze het konijn wel drinken heeft gegeven? Doen, dan kunnen we ons daarna weer concentreren.
Een beeld krijgen van onze school? Dat kan natuurlijk. Zodra we ons nieuwe pand mogen betrekken, delen we hier graag een aantal foto's met u.
Wij kochten een woning met in de tuin een grote bungalow, ingericht als woning; heerlijk licht, heerlijk stil, heerlijk middenin het groen. Met minimale aanpassingen beschikken we nu over een gemeenschappelijke werkruimte, twee studielokalen waar in afzondering gewerkt kan worden, een keukentje en een badkamer (want, jawel, vieze schooltoiletten is één van de meest genoemde redenen om een hekel te hebben aan school).
Dat we 'op school' wilden wonen, was een heel bewuste keuze. Zowel voor ons eigen welbevinden door een goed evenwicht gezin-werk, als om maximaal beschikbaar te zijn voor leerlingen, bleek dit de beste oplossing. We streven naar een planning waarbij er maximaal 4 leerlingen tegelijk op school aanwezig zijn, zodat we ieder van hen onze volledige aandacht kunnen geven.
Officieel begint onze schooldag om 8u30 en eindigt die om 17 uur. Maar niemand hoeft gedurende de hele tijd aanwezig te zijn. Moeten er eerst broers of zussen worden weggebracht? Dan kom je iets later. Is de bus om 8u15 aan onze halte? Dan kom je toch gewoon binnen! Heb je nood aan pauze? Dan stoppen we even! Zit je graag buiten om een schema te maken of na te denken over een vraagstuk? Zoek een plekje in de tuin!
We willen ook dat iedere leerling zich echt thuis voelt. Heb je een restje pasta bij van de vorige avond? Opwarmen in de microgolf! Nood aan een kop koffie? Koffie zetten! Even met mama bellen om te vragen of ze het konijn wel drinken heeft gegeven? Doen, dan kunnen we ons daarna weer concentreren.
Een beeld krijgen van onze school? Dat kan natuurlijk. Zodra we ons nieuwe pand mogen betrekken, delen we hier graag een aantal foto's met u.
De Leerladder richt zich vooral op de (groeiende groep) leerlingen voor wie het reguliere onderwijs niet (meer) werkt. Leerlingen die om diverse redenen niet meer naar school willen of kunnen, maar wel de capaciteiten en de wil hebben om een diploma te halen en verder te studeren.
... dat leerlingen ook steeds vaker thuisblijven “omdat de school hen geen gepaste vorm van onderwijs kan aanbieden en ze ook nergens anders terecht kunnen.” (Het Laatste Nieuws, 31/08/2022)